Kamień na dnie jeziora

na motywach bajki Marii Krüger pt. ‘Kamień pod Wolsztynem’
Muzyka, wykonanie: Zbigniew Kozub
Layout: Janusz Gałązkowski, Lesław Budzelewski, Jacek Adamczak
Animacja: Roman Frajczyk, Janusz Matusik, Waldemar Szajkowski, Paweł Byrski, Roman Janeczko, Ewa Rodewald, Ewa Klimas, Lesław Budzelewski, Andrzej Szych
Test-line, składanie animacji do zdjęć: Anna Gałązkowska
Grafika filmowa: Alina Góral, Elżbieta Bejger, Barbara Hurysz, Mariola Olejniczak, Violetta Olejniczak, Violetta Pawlewska, Karolina Sobolewska, Hanna Cichowska
Zdjęcia, montaż obrazu: Krzysztof Napierała
Nagranie i montaż dialogów, zgranie: Jan Jakub Milencki
Reżyseria dialogów: Dorota Kawęcka
W nagraniu dialogów udział wzięli: Grzegorz Nawrocki, Tomasz Grochoczyński, Stefan Knothe, Klaudiusz Kaufman, Matylda Damięcka
Współpraca TVP SA: Renata Łukasiak
Czołówka serii: Robert Turło
Muzyka czołówki: Marek Kuczyński
Kierownik produkcji: Mariola Olejniczak
Redaktor serii: Katarzyna Komorowska
Redakcja TVP: Maria Niedziółka
Producent wykonawczy: Ewa Sobolewska

Producent, Produkcja: TV Studio Filmów Animowanych Sp. z o.o.
Koproducent: Telewizja Polska SA, Narodowy Instytut Audiowizualny

Seria współfinansowana przez Polski Instytut Sztuki Filmowej

Animacja 2D, kolor, format obrazu 16:9 HD, HDCAM, 13:00’, Stereo 5.1.
Data produkcji: 01.01.2017 © 2017 TVSFA, TVP SA, NInA

 

Nagrody:
ZŁOTE KADRY Nagroda Główna Jury Dziecięcego dla najlepszego filmu krótkometrażowego, za pouczający morał, który ukazuje problem współczesnego świata, staranną i charakterystyczną grafikę, która wzbudza u widza ciekawość i zachęca do oglądania filmu…, 7 Festiwal Filmów dla Dzieci i Młodzieży KinoJazda, Nowy Sącz, 2017-10-09

 

Dawno, dawno temu, a może nie tak dawno… za górami, za lasami, a może gdzieś niedaleko… żył sobie pewien zły, chciwy i leniwy Dziedzic, zazdrosny o majątek Hrabiego, który ten zdobył ciężką pracą. Postanawia więc dać ogłoszenie, że sowicie zapłaci temu, kto znajdzie sposób na szybkie pomnożenie jego majątku. Zgłaszają się do niego różni oszuści, w końcu Dziedzic wpada na pomysł, aby udać się do Wróżki. Dowiaduje się od niej, że na dnie jeziora obok jego domu, znajduje się wielki skarb. Dziedzic natychmiast każe wypompować wodę z jeziora i wtedy jego oczom ukazuje się ogromny głaz, a na nim napis: ‘Jeśli masz dobre serce zmiłuj się i obróć mnie’. Zaskoczony Dziedzic w nadziei, że znajdzie skarb, rozkazuje obrócić kamień i wtedy jego oczom ukazuje się inny napis: ‘Dziękuję, żeś mnie odwrócił, bo sobie bok odleżałem’. Zgromadzeni wybuchają śmiechem, a ośmieszony Dziedzic w pośpiechu opuszcza swoje posiadłości… czyli opowieść o tym, że pazerność i chciwość może doprowadzić do śmieszności, a nawet zguby…