Survival
Film pt. ”Survival” porusza problemy bezdomności oraz degradacji otoczenia człowieka. Problemy te pokazuje w formie przerysowanej i groteskowej. Film jest filmem autorskim, kombinowanym z ambicjami artystycznymi. Na jego realizację składają się zdjęcia w planie żywym oraz sekwencje animowane połączone w integralną całość. O oryginalnej formie filmu decydują różne typy animacji takie jak: pixilation, animacja realnych przedmiotów, animacja form graficznych, animacja 3D. W scenografii można znaleźć odwołania do nurtu sztuki o nazwie upcykling (także trash art), w którym to śmieci, poddane recyklingowi lub nie, stają się źródłem inspiracji artystycznej. Za dalekiego prekursora działań dzisiejszych artystów można uznać Marcela Duchampa, który banalnym przedmiotom nadawał rangę sztuki, prowokując odbiorcę i zmuszając go do myślenia. Dzieła te są dzisiaj bezcennymi eksponatami szanowanych galerii, jak np. „Fontanna”, „Koło Rowerowe” czy „Suszarka do butelek”. Obok wspomnianych obiektów w filmie pojawia się także street art – graffiti, z którymi spotykamy się na każdym kroku. Cytaty te dyskretnie wpisują się w dyskusję o miejscu sztuki w naszym życiu.
Reżyseria, scenariusz, opracowanie plastyczne: Hieronim Neumann
Zdjęcia: Janusz Tatarkiewicz, Maciej Ćwiek
Współpraca: Dominik Krzeszewski
Wystąpili: Jakub Woźniak – Pan B, Jacek Adamczak, Jagna Ćwiek, Maciej Ćwiek, Jarek Jasik, Igor Mikoda, Mariola Olejniczak, Anna Rozmianiec, Ignacy Rozmianiec, Tymon Rozmianiec, Izabela Puk-Tatarkiewicz, Janusz Tatarkiewicz, Gustaw Woźniak, Ireneusz Jerzy Woźniak oraz Pies Obelix pod opieką Aleksandry Musiał
Wykonanie dekoracji: Jarek Jasik, Michał Szmyt
Wykonanie rekwizytów: Jarek Jasik, Mikołaj Smolarek, Wojciech Wąsik
Animacja: Maciej Ćwiek, Jakub Baniak
Compositing obrazu, montaż: Maciej Ćwiek
Muzyka: Andrzej Konieczny
Wykonanie muzyki: Kacper Krupa – saksofon, Andrzej Konieczny – perkusja, Piotr Cienkowski – kontrabas
Efekty dźwiękowe: Dawid Konecki, Aleksandra Brzykcy, Zuzanna Dziurawiec, Katarzyna Jastrzębska, Aleksandra Jakubowicz
Reżyseria dźwięku: Adam Szlenda
Dźwięk: Dreamsound – Kacper Habisiak, Marcin Kasiński
Korekta kolorystyczna: Miron Broda
Kopia master: Janusz Czubak
Kierownik produkcji: Mariola Olejniczak
Współpraca: Angelina Janas-Jankowska
Producent: Ewa Sobolewska
Autorski film animowany, animacja – techniki mieszane pixilation, animacja realnych przedmiotów, animacja form graficznych, animacja 3D, kolor, format obrazu 2K, 22:00 min. stereo 5.1.
Data produkcji: 2025-06-01
Producent, produkcja: TV Studio Filmów Animowanych Sp. z o.o.
Koprodukcja: Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
Film współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej
Bohater filmu, Pan B (od słowa „bezdomny”) pewnego jesiennego dnia na skutek bliżej nieokreślonych okoliczności zostaje wyrzucony z domu. Całkowicie poddaje się biegowi wydarzeń i tym sposobem „ląduje” w kartonie na pobliskim śmietniku. Nowa sytuacja zmusza go do szukania możliwości przeżycia w ekstremalnych, skrajnie uciążliwych warunkach. Okoliczne śmietniki stają się źródłem zaopatrzenia w pożywienie i niezbędne – lub zupełnie zbędne – w nowych okolicznościach przedmioty. Poznaje sztukę dostosowywania samego siebie do warunków zewnętrznych oraz sztukę dostosowywania warunków zewnętrznych do swoich potrzeb. Z czasem otaczające go elementy śmieci – podarte gazety ze skrawkami fotografii – stają się częścią jego twarzy (osobowości), a sztuczna szczęka niezbędnym przedmiotem do spożywania starych i twardych odpadków. Wydobyta ze śmieci rama zniszczonego telewizora służy mu do „oglądania” otaczającego go świata wg swojego uznania i z zupełnie nowej perspektywy. Plakaty reklamowe z pobliskiego słupa ogłoszeniowego stają się dla niego impulsem do podejmowania różnych działań – czasami przypominają o głodzie i pragnieniu, innym razem pozwalają przenieść się do egzotycznych, odległych miejsc. Z czasem, to co na jawie miesza się z wyobrażeniami i snami. Pan B. zaczyna żyć w swoim własnym groteskowym świecie, w którym komizm przeplata się z tragizmem, fantastyka z realizmem, piękno z brzydotą, w świecie pełnym absurdu wypełnionym po brzegi atmosferą dziwności.
ZDJĘCIA Z PLANU FILMOWEGO
Bohater filmu, Pan B (od słowa „bezdomny”) pewnego jesiennego dnia na skutek bliżej nieokreślonych okoliczności zostaje wyrzucony z domu. Całkowicie poddaje się biegowi wydarzeń i tym sposobem „ląduje” w kartonie na pobliskim śmietniku. Nowa sytuacja zmusza go do szukania możliwości przeżycia w ekstremalnych, skrajnie uciążliwych warunkach. Okoliczne śmietniki stają się źródłem zaopatrzenia w pożywienie i niezbędne – lub zupełnie zbędne – w nowych okolicznościach przedmioty. Poznaje sztukę dostosowywania samego siebie do warunków zewnętrznych oraz sztukę dostosowywania warunków zewnętrznych do swoich potrzeb. Z czasem otaczające go elementy śmieci – podarte gazety ze skrawkami fotografii – stają się częścią jego twarzy (osobowości), a sztuczna szczęka niezbędnym przedmiotem do spożywania starych i twardych odpadków. Wydobyta ze śmieci rama zniszczonego telewizora służy mu do „oglądania” otaczającego go świata wg swojego uznania i z zupełnie nowej perspektywy. Plakaty reklamowe z pobliskiego słupa ogłoszeniowego stają się dla niego impulsem do podejmowania różnych działań – czasami przypominają o głodzie i pragnieniu, innym razem pozwalają przenieść się do egzotycznych, odległych miejsc. Z czasem, to co na jawie zaczyna mieszać się z wyobrażeniami i snami. Pan B. zaczyna żyć w swoim własnym groteskowym świecie, w którym komizm przeplata się z tragizmem, fantastyka z realizmem, piękno z brzydotą, w świecie pełnym absurdu wypełnionym po brzegi atmosferą dziwności.
ZDJĘCIA Z PLANU FILMOWEGO
