2013 – Images nr 21

Miasto w Lailonii. Uwagi scenarzysty – Jan Zamojski.

13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych Leszek Kołakowski napisał pięćdziesiąt lat temu[1]. Szczęśliwie rocznica ta zbiega się z powrotem do realizacji opartego na tej książce cyklu filmów, noszącego tytuł 14 bajek z królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego. Dzięki determinacji poznańskiego TV Studia Filmów Animowanych udało się po kilkunastoletniej przerwie wznowić pracę nad nim poprzez zrealizowanie filmu Jak szukaliśmy Lailonii (2011, reż. Jacek Adamczak), z kolei w tym roku najpewniej dojdzie do realizacji filmu Wielki głód (reż. Robert Turło). W ten sposób do dokończenia tego cyklu filmów powstałych w różnych technikach animacji zabraknie już tylko ekranizacji bajki Jak rozwiązano sprawę długowieczności, gotowej zresztą do realizacji od lat. 

Wznowieniu prac nad filmową adaptacją bajek z Lailonii towarzyszy zainteresowanie różnych środowisk, głównie akademickich, a wśród nich tych zwłaszcza, które zajmują się relacjami filozofii i filmu, filmem jako przedmiotem dociekań estetycznych lub też jego użytecznością w dydaktyce filozofii czy np. wiedzy o historii kultury europejskiej. Jest mi z tego powodu niezmiernie miło, bo jako pomysłodawca tej adaptacji i autor scenariuszy wszystkich filmów z 14 bajek z królestwa Lailonii… zostałem od czasu wznowienia realizacji zaszczycony zaproszeniami do wzięcia udziału w spotkaniach w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego (Animacje/ Filozofii), dwukrotnie w Uniwersytecie Warszawskim (ze słuchaczami seminarium doktorskiego Pani prof. Alicji Kuczyńskiej i z wykładowcami i studentami Centrum Europejskiego), także – w spotkaniach organizowanych w ramach II filozofii filmowo przez Instytut Filozofiii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz w spotkaniu w ramach V Festiwalu Filmu Filozoficznego, które odbyło się w murach krakowskiego Ignatianum, a także – do udziału w Festiwalu Filmów Niezwykłych w Sandomierzu i, wespół z Ewą Sobolewską, w spotkaniu w ramach Short Waves Festival w Poznaniu i w cyklu spotkań „Od Filozofii do animacji” w Pile. Czymś doprawdy wyjątkowym było dla mnie uczestnictwo – w ramach programu kulturalnego towarzyszącego polskiej prezydencji w Unii Europejskiej – w przedsięwzięciu „Czy Japonia to Lailonia?”, które polegało na zaprezentowaniu publiczności tokijskiej opartego na bajkach z Lailonii spektaklu szczecińskiego

Tekst opublikowany w Images vol. XII, No. 21 Poznań 2013 ISSN 1731-450x

Strona Internetowa magazynu Images
Link do pliku pdf – Miasto w Lailonii. Uwagi scenarzysty